Definitie
Een niet-residentiële gebouweenheid is een gebouweenheid met een niet-residentiële hoofdbestemming. Het gaat om gebouweenheden met een kantoor-, school-, gezondheids-, sport-, handels-, horeca- of bijeenkomstfunctie, of eenheden in publieke gebouwen of overheidsgebouwen.
Soorten keuringen
Per (kleine) niet-residentiële gebouweenheid moet een EPC opgemaakt worden. Voor kleine niet-residentiële eenheden kan men vanaf 2023 kiezen om ofwel een EPC klein niet-residentieel ofwel een EPC niet-residentieel te laten opmaken. Dit EPC betreft dus álle (klein) niet residentiële gebouweenheden behalve woongebouwen, industriegebouwen en landbouwgebouwen.
Verkoop
Een eigenaar die een niet-residentieel gebouw of een niet-residentiële gebouweenheid verkoopt, moet over een EPC (Klein) Niet-Residentieel beschikken.Bij overdracht bv verkoop komen enkel EPC’s in aanmerking die zijn opgemaakt vanaf 2019 en dus over een energielabel beschikken.
Verhuur
Een eigenaar die een (kleine) niet-residentiële eenheid te huur wil aanbieden, moet over een EPC (Klein) Niet-Residentieel beschikken. De eigenaar moet op eenvoudig verzoek van een kandidaat huurder een geldig EPC (Klein) Niet-Residentieel kunnen voorleggen.
- Bij overdracht vb verkoop verplicht als u eigenaar bent van een gebouw of deel van een gebouw en het gebouw(deel) is gebouwd voor 2001
- Vanaf 2032 moet elk gebouw voor 2001 beschikken over een asbestattest
